Dziś skupimy się nie na efektach, jakie możesz osiągnąć, ale na efektach gitarowych jakie możesz kupić… i zbudować z nich własny pedalboard, dzięki któremu zabawa z gitarą elektryczną będzie jeszcze ciekawsza. 

Przester – overdrive, distortion, fuzz

Przester jest sercem każdego pedalboardu, ponieważ zapewnia pożądany przez gitarzystów „brud”. Zasada jego działania polega na ścinaniu wierzchołków sygnału. Zniekształcenie to może być miękkie (overdrive) lub twarde (distorsion, fuzz). Przekłada się ono na agresywność gry, a także na kompresję sygnału. Uzyskane rezultaty są ściśle związane z charakterystyką i ustawieniami wzmacniacza. Inną barwę uzyska się na kanale czystym, inną na przesterowanym (tzw. „dopalenie pieca”).

Efekty przestrzenne – delay, reverb

Efekty przestrzenne dzielą się na dwa zasadnicze typy. Delaye powtarzają dźwięk z opóźnieniem (echo), a reverby to nic innego jak symulacja pogłosu (takiego jak np. w hangarze lub jaskini). W obu przypadkach do sygnału mogą zostać dodane modulacje. Wszystko to sprawia, że instrument przestaje grać „sucho”, zaczyna „oddychać”.

Efekty modulacyjne – tremolo, chorus, flanger, phaser, univibe itp.

Z pomocą efektów modulacyjnych można wzbogacić brzmienie o interesujące niuanse. Tremolo obniża i podwyższa głośność dźwięku, a wibrato jego wysokość. W innych rozwiązaniach do bazowego sygnału dodawany jest nowy. Może się on różnić od podstawowego przesunięciem w czasie, fazie oraz innymi modyfikacjami. W każdym razie: chorus i flanger sprawiają, że instrument zyskuje „krystaliczne” brzmienie, takie jak w muzyce lat 80. Phaser generuje „futurystyczne” unoszenie i opadanie dźwięku. Z kolei univibe powoduje, że gitara zaczyna przypominać organy Hammonda.

Wah-wah – kaczka

Wah-wah jest to potencjometrem tone sprzężonym z pedałem ekspresji. Jego ruch zmienia podbicie poszczególnych częstotliwości pasma przenoszenia. Tym samym uzyskane zostaje charakterystyczne „kwilenie” lub „kwakanie” (stąd obiegowe nazwy konstrukcji: cry baby, „kaczka”).

Kompresor

Kompresor reguluje głośność poszczególnych dźwięków – wzmacnia słabsze, obniża silniejsze. Sygnał staje się więc bardziej „równy”, a wybrzmiewanie gitary (sustain) się wydłuża. Niektórzy nie wyobrażają sobie muzycznego życia bez tego efektu, inni narzekają na utratę dynamiki.

Wszystkie wymienione modyfikacje brzmienia mogą być generowane analogowo lub cyfrowo. Mogą mieć formę oddzielnych kostek albo multiefektów. Każde z tych rozwiązań ma swoje wady i zalety, co jednak jest tematem do osobnych rozważań.

Przykładowe efekty gitarowe:

• Wah-wah: Dunlop – seria Cry Baby, G Lab Wowee-Wah.
• Kompresory: MXR Dyna Comp, Boss CS-3.
• Przestery: Ibanez Tube Screamer, MXR Distortion+, Fulltone OCD, EHX Big Muff.
• Efekty modulacyjne: TC Electronic Pipeline Tremolo, Boss VB-2W, MXR Micro Flanger, EHX Small Clone, Dunlop J. Hendrix Univibe.
• Delaye i reverby: Boss DD-7, MXR Carbon Copy, TC Electronic Hall of Fame, EHX Holly Grail.
• Multiefekty: Line 6 M9, Eventide H9.